Άρθρο του Γραμματέα της Κ.Π.Ε ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Σπυρόπουλου, στην εφημερίδα “Παραπολιτικά”
Μία από τις πιο γνωστές ρήσεις η οποία οφείλει να ενσωματώνεται στον τρόπο στην διαχείριση ευθυνών και την άσκηση καθηκόντων, είναι η ρήση του Μενάνδρου «το δις εξαμαρτείν, ουκ ανδρός σοφού». Στην περίπτωση της κυβέρνησης Μητσοτάκη και ιδιαίτερα των επιδόσεων της στην οργάνωση και πρόληψη των μηχανισμών πολιτικής προστασίας, το αριθμητικό επίρρημα «δις» μάλλον είναι ελάχιστο για να αποδώσει τις επαναλαμβανόμενες αστοχίες, ανεπάρκειες και την –όπως τραγικά επιβεβαιώνεται κάθε καλοκαίρι- άρνηση άντλησης μαθημάτων από τις προηγούμενες καταστροφές.
Η φετινή καταστροφή είναι πολύ μεγαλύτερη από τα 104 σπίτια και επιχειρήσεις που κάηκαν από τον Βαρνάβα ως την Πεντέλη. Μία ακόμα πυρκαγιά μέσα σε 8 χρόνια που έχει καεί συνολικά το 37% των δασικών εκτάσεων της Αττικής. Μικροσωματίδια, τοξικές ουσίες που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα και εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, περαιτέρω άνοδο της θερμοκρασίας που θα κάνει πολύ έως αφόρητα ζεστά τα επόμενα καλοκαίρια, διάβρωση του εδάφους που επιβάλλει να εξεταστεί η στατικότητα κτιρίων σε κάποιες περιοχές και απειλεί με πλημμύρες άλλες, επίταση της λειψυδρίας και μεγάλη μείωση της βιοποικιλότητας στην Αττική.
Μια ούτως ή άλλως δύσκολη καθημερινότητα στο Λεκανοπέδιο αναμένεται να γίνει ακόμη χειρότερη. Όπως επιδείνωση αναμένεται και στις σχέσεις των πολιτών με το πολιτικό σύστημα και την εμπιστοσύνη σε ένα κράτος που δεν προστατεύει. Όπως στο Μάτι, την Πάρνηθα, την Εύβοια ή τα Τέμπη.
Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι η χώρα είναι θωρακισμένη, αποδείχθηκε για άλλη μια φορά ότι η χώρα παραμένει ανοχύρωτη, μετά και από 5 χρόνια διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Ακόμα και το νέο πολυδιαφημισμένο σύστημα άμεσης επέμβασης αποδείχθηκε ανεπαρκές στις δεδομένες συνθήκες, γιατί κατ’ ουσία δεν είχε ασκηθεί καμία πολιτική πρόληψης –δεν μένουν παρά ελάχιστα λεφτά για πρόληψη, αφού πάνω από το 80% πάνε σε αγορές μέσων πυρόσβεσης. Που γίνονται, μάλιστα, με μεγάλες καθυστερήσεις.
Πριν μια 5ετία περίπου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε το ΑΙΓΙΣ, ένα πρόγραμμα μαμούθ για αγορές μέσων πυρόσβεσης –αγορές και μέσων που πολλοί υποστήριζαν ότι μπορούσαμε να τα βρούμε με leasing, με απείρως μικρότερο κόστος. Το πρόγραμμα των 2,1 δισ. ευρώ, που επιχειρήθηκε αρχικά να υλοποιηθεί μόνο μέσω απευθείας αναθέσεων, αναγκάστηκε τελικά να τροποποιηθεί από τον κίνδυνο η Κομισιόν να μην διαθέσει τα κονδύλια με αποτέλεσμα εναέρια κι άλλα μέσα πυρόσβεσης που θα μπορούσαμε να είχαμε παραλάβει φέτος, θα τα παραλάβουμε Μάιο του 2025.
Κι αφού φτάσαμε ως εδώ, η ίδια επωδός επάνω από τις στάχτες. Πρώτα και κύρια η επικοινωνιακή διαχείριση, οι δικαιολογίες, η διάχυση των ευθυνών και κατόπιν ανακοινώσεις σχεδίων, εξοπλισμών, προσλήψεων και διάφορα άλλα που καταλήγουν να γίνουν κι αυτά καπνός και στάχτη στην επόμενη καταστροφική πυρκαγιά.
Μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να διδαχθεί από τα λάθη της μάλλον είναι μια κυβέρνηση που αποδεδειγμένα δεν είναι ικανή να λειτουργήσει προς όφελος των πολιτών και του φυσικού περιβάλλοντος. Το μεγάλο στοίχημα πλέον δεν είναι ούτε η παράθεση της πληθώρας προτάσεων για πρόληψη και οργάνωση, ούτε η ανάδειξη των διδαγμάτων από την οδυνηρή καταστροφή, προκειμένου να μην ξανασυμβουν. Το μεγάλο στοίχημα είναι η προσπάθεια πολιτικής αλλαγής και κυβερνητικής απαλλαγής από ένα σύστημα εξουσίας που δεν διαθέτει κανέναν μηχανισμό μαθητείας κι έχει προ πολλού απεμπολήσει κάθε ίχνος κοινωνικής αντίληψης και σοφίας.
